UrStory

Na to pytanie chyba znasz odpowiedź. Kiedyś, o ile to kiedykolwiek dla ludzkości nastąpi, poznamy wszystko, staniemy się wszystkim i będziemy mieć wpływ na wszystko. Prawda, na razie, jest względna. Trzeba zrobić wszystko żeby odrzucić pozory, nauczyć się patrzeć i dostrzegać a nie tylko widzieć. Trzeba doskonalić siebie, przez co doskonalić będzie się społeczeństwo. Zlikwidować podziały, stać się jedną, silną, spójną całością. Wznieść się ponad cielesność... poskromić nasze myśli i uczucia - stać się nimi. Odpowiem więc: Owszem, wierzę w prawdę ale na pewno nie taką jaką widzimy teraz, jaką kreują media, mówią nam rodzice/koledzy/znajomi. Może inaczej, wierzę, że prawda istnieje. Nie jestem tylko pewien czy ją kiedykolwiek odkryjemy. Na razie czuję się jak ten odwrócony plecami do wyjścia z jaskini Platona człowiek - widzi same cienie i tylko zarysy kształtów rzeczywistości. Jestem tym rozczarowany, człowiek został stworzony do rzeczy wielkich. Istnieje po to by myśleć, rozwijać się doskonalić i to powinien być główny cel wszystkich ludzi na Ziemi. Rodzina, praca, dobre zarobki... to jest tak błahe, tak przyziemne, tak - wręcz uwłaczające godności ludzi... no cóż, sami sobie zgotowaliśmy taki los a ja jestem wkurzony, że muszę w nim siedzieć. Boję się tylko, że... (i tu zacytuję: "mamy po trzydzieści lat, wartości młodości rozwiał wiatr". Nie chciałbym skończyć w taki sposób.

Nie wiem czy to co napisałem w pełni oddaje to co myślę. Raczej nie ale jak już napisałem w poprzednich postach. Ciężko słowami ogarnąć sens życia - przynajmniej mój.

Dalsza polemika nie miałaby sensu.

Popieram zamknięcie ^^